Bas kreeg in november 2024 de diagnose uitgezaaide longkanker. Hij heeft een belangrijke boodschap voor alle jongeren die net beginnen met roken of vapen. “Jongeren horen in campagnes meestal over de risico’s van roken en vapen: wat je kúnt krijgen. Maar wat er zelden wordt benoemd, is wat je kwijtraakt als je ziek wordt. De momenten, de mijlpalen, de gewone dingen van het leven die je nooit meer meemaakt. Als je stopt met vapen of roken, vergroot je de kans dat je dat allemaal wél kan.” Lees hieronder Bas zijn ervaringsverhaal dat hij schreef ter gelegenheid van Stoptober.

In november 2024 kreeg ik de diagnose uitgezaaide longkanker. Ik ben 48 jaar en heb in mijn hele leven nog nooit gerookt. Ik behoor tot de groep mensen die simpelweg pech heeft. Inmiddels ben ik onder behandeling en is de ziekte op dit moment stabiel.

Een paar dagen geleden haalde ik mijn dochter van school. Ze wilde nog even met vriendinnen spelen. Terwijl ik stond te wachten, trok een groepje jongeren mijn aandacht. Een jongen en twee meiden van een jaar of dertien, veertien. Ze hadden het gezellig samen. Tussen het lachen en praten door ging er een vape rond, van hand tot hand. Alsof het een schaaltje chips was op een feestje. Iedereen nam een trekje.

Daar stond ik dan, met mijn longkanker. Op mijn lip te bijten. Het is verbijsterend om te zien hoe achteloos die vape doorgegeven wordt, terwijl ik zelf elke dag voel wat het betekent om ziek te zijn.

De harde realiteit van longkanker:

Ik heb echt longkanker. Ik zit aan de kant waar de klappen vallen. Waar de gevolgen voelbaar zijn in elk stukje van je leven. Dat is een totaal ander gevoel dan je alleen maar een voorstelling maken van ‘hoe het zou zijn als’.

Op sigarettenpakjes staan de waarschuwingen groot en duidelijk: roken is dodelijk. Iedereen kent de lijstjes:

• je kunt er kanker van krijgen;

• je kunt er hart- en vaatziekten van krijgen;

• je kunt er longziekten van krijgen;

• je hersenen kunnen worden aangetast.

• hun bruiloften meemaken;

• mijn dochters weggeven bij hun trouwdag;

• advies kunnen geven bij belangrijke keuzes;

• antwoord kunnen geven op al hun vragen door de jaren heen;

• samen de zondagmiddagen friet eten, verjaardagen vieren of op familieweekend gaan;

• hun eerste vriendje of vriendinnetje ontmoeten;

• ze ophalen van een avondje stappen;

• horen dat ik opa word;

• een biertje drinken met mijn zoon aan de bar.

• mijn energieniveau is laag;

• mijn lichaam verandert na iedere sessie: tintelende handen, pijnlijke spieren, extreme vermoeidheid;

• periodes dat ik ziek ben en me ellendig voel;

• de constante spanning rondom scans en uitslagen;

• het gevoel dat je je lichaam niet meer in eigen hand hebt;

• de angst die je zomaar kan overvallen;

• en ondanks alle steun toch vaak de eenzaamheid van dit gevecht.