Elis Ligtlee over haar kanker: “Nu gaat het heel goed, maar de finish ligt pas over meer dan een jaar”.

Foto: Elis Ligtlee.

Elis Ligtlee strijdt nu bijna een half jaar tegen uitgezaaide borstkanker. De voormalige olympische kampioene deelt op sociale media veel over haar ziekte en maakte vorige week tijd voor de media om over haar ziekte en herstel te vertellen. “Nu gaat het heel erg goed. Ik heb vorige week te horen gekregen dat de klieren schoon zijn”, vertelt ze aan de NOS. “Maar de finish ligt pas na de laatste operatie, over meer dan een jaar.”

Ligtlee kwam er deze zomer achter dat ze uitgezaaide borstkanker had. “Ze vonden een knobbeltje in de borst en vijf aangedane klieren in de oksel. Dat zette onze wereld wel even op z’n kop. Als je op je 31ste hoort dat je borstkanker hebt, met drie kleine kinderen, volop in het leven, dan word je toch even teruggefloten.”

Sindsdien doorloopt de oud-baanrenster een zwaar traject. De afgelopen maanden had ze liefst zestien chemokuren. “We doen het op de beste manier. Het hele pakket. Omdat je jong bent en dat de kanker daarom hardnekkiger is. Ik kan pas echt blij zijn als ik helemaal schoon ben. Dat is me geleerd als topsporter: ik ben er pas als het klaar is.”

“Ik heb vorige week te horen gekregen dat de klieren schoon zijn. Beter nieuws konden we niet krijgen. De chemo heeft zijn werk gedaan. De chirurg zei dat ik trots mag zijn op mijn eigen lichaam en ik ben trots over hoe mijn lichaam het heeft gehouden. Ik heb natuurlijk veel strijd gehad over mijn lichaam, met mijn lichaam. En als ik dan nu kijk hoe ik dat afgelopen maanden heb gedaan, denk ik: ik heb het toch maar geflikt, we zijn op de goede weg. Een lange weg, maar dit gedeelte hebben we gehad.”

Toch staat er nog het nodige te gebeuren voor Ligtlee er helemaal weer is. Over twee weken wacht een eerste operatie, als een okselklier eruit wordt gehaald. “En de borsten worden leeggehaald, want de kans op borstkanker is er nog steeds. Dan volgen nog bestralingen en een reconstructieoperatie. Er wachten nog heel wat uren op de operatiekamer”, aldus Ligtlee, die bijzonder positief blijft. “Ik ga niet zitten huilen in een hoekje en denken dat ik dit niet aankan. Ik zie altijd ergens een lichtje”, eindigt ze.

Bron: www.wielerflits.nl/nieuws