Grote man bij Lidl-Trek doet aangrijpend verhaal over zijn strijd tegen lymfeklierkanker.
Auteur: Bjorn Vandenbeele - .wielerkrant.be/nieuws
Luca Guercilena strijdt al enkele jaren tegen lymfeklierkanker. De man doet het aangrijpende verhaal van zijn ziekte.
In de zomer van 2021, toen Guercilena richting de Tour de France vloog, had hij voor het eerst overal last van. “Ik had rug- en buikpijn en tijdens de eerste twee weken van de Tour werd ik 's nachts wakker met overal pijn”, vertelt hij aan Rouleur.
Hij liet de nodige foto’s nemen en uiteindelijk viel het verdict: lymfeklierkanker. De artsen in Milaan gaven hem een goede kans op genezing. In september begon hij met chemo en immunotherapie en na drie maanden was hij in remissie.
Maar toen brak de hel los. “Van april 2022 tot januari 2024 was ik de hele tijd in principe positief voor Covid, en ik kreeg zeven keer longontsteking, evenals verschillende andere virussen en bacteriën die mijn lichaam aantastten”, vertelt hij over die moeilijke periode.
In oktober 2023 ging het echt mis. Hij woog toen nog 58 kilogram, 20 minder dan voordien. “Al mijn organen zaten vast, geen van hen werkte meer. Mijn lever was zo vergiftigd door alle verschillende medicijnen dat ik bijna zo geel was als de Simpsons. Ik mocht met Kerstmis een week naar huis, maar het voelde meer als: Luca, dit is je laatste keer met je familie.”
Maar Guercilena wou niet sterven en vocht verder. Het leek echter alsof er geen behandeling meer was. Voor zijn gezin gaf hij echter niet op.
“Het moment waarop ik dacht dat ik het echt niet zou redden, was toen de fysiotherapeut en twee andere artsen me probeerden te helpen om uit bed te komen, en ik dat nog steeds niet kon. Dat was een heel donker moment. Ik lag op een ziekenhuisafdeling waar mensen overleden, en toen ik zag dat mijn eigen lichaam niet reageerde, dacht ik dat het duidelijk was dat ook ik niet veel tijd meer had.”
In februari van vorig jaar mocht hij het ziekenhuis verlaten. Hij zat de hele dag aan de zuurstof, kon de trap niet op. “Ik zei dat ik, omdat ik het team niet in het nieuwe tenue had gezien sinds Lidl erbij kwam, graag aan de start van Milaan-Sanremo wilde staan. Dat motiveerde me enorm en het lukte om wat vrienden te groeten. Ik ging vroeg naar huis, maar zei toen dat ik in een etappe van zowel de Giro als de Tour zou bijwonen. Nu ben ik weer min of meer de oude.”
Ondertussen gaat het alweer wat beter met hem. Hij kan zelf al weer wat fietsen, zij het aan een lage hartslag. “Wat ik heb meegemaakt is behoorlijk dramatisch, maar ik beschouw het als onderdeel van het leven. Mijn verhaal is hetzelfde als dat van vele anderen, en niet dramatischer. Mijn boodschap die ik wil meegeven is: vecht elke dag, want er schuilt eer in de strijd. Blijf gewoon doorgaan.”
Bron: www.wielerkrant.be