In 2023 krijgt Mare (toen 6), de dochter van Tinka en Bram, een bottumor net onder haar knie. De altijd stoere Mare ondergaat dapper alle behandelingen én een ingrijpende operatie waarbij een deel van haar been geamputeerd wordt. Maar Mare laat zich niet uit het veld slaan. Sinds de operatie gaat ze, zoals ze het zelf trots noemt, door het leven met haar robotbeen. 

Hoe het begon:

Iedere dag loopt Mare met haar broertje Jelte (toen 8) en met haar vader of moeder naar school. “Plots klaagde Mare over pijn tijdens het lopen. Ze vroeg zelfs of ze gedragen kon worden”, blikt Tinka terug. Dit past niet bij de altijd actieve Mare. Tinka en Bram besluiten naar de huisarts te gaan. In eerste instantie denkt de huisarts aan groeipijn. Maar wanneer haar situatie snel verslechtert, gaan ook bij haar de alarmbellen af. “In twee weken tijd ging Mare van pijn met lopen naar echt strompelen en niet meer willen lopen.” 

De huisarts verwijst het gezin door naar het ziekenhuis. “Ik was er al van overtuigd dat het kanker was. Ze had zo veel pijn en was erg vermoeid”, vertelt Tinka. De volgende dag worden foto's van Mare’s been gemaakt. Diezelfde middag staat er een afspraak met de orthopeed gepland. Uiteindelijk, twee uur later dan gepland, komt hij met slecht nieuws. Mare heeft waarschijnlijk botkanker. “Het waren slopende uren. We schrokken enorm, moesten huilen en vroegen ons af wat er allemaal op ons af zou komen.” Een MRI-scan later die week bevestigd dat het om botkanker gaat. Later wordt vastgesteld dat het een osteosarcoom is.  

Een spannende operatie:

De tumor zit net onder de knie van Mare. Ze krijgt tijdens het behandeltraject van acht maanden in totaal zes blokken met chemotherapie. Na de eerste twee blokken staat de operatie gepland om de tumor te verwijderen. “Ik dacht eerst nog ‘ze halen de tumor weg en dat is het’. Ik had er niet bij stilgestaan dat een (gedeeltelijke) amputatie het meest waarschijnlijke scenario's was”, blikt Tinka terug. 

“Mare is nog jong en super actief. Daarom vonden we het belangrijk dat ze zo min mogelijk beperkt zou zijn na de operatie. Een speciale vorm van amputatie, een omkeerplastiek, was voor haar de beste optie", vertelt Bram. Bij deze ingreep halen artsen de knie en een deel van het been weg. Vervolgens zetten ze het onderbeen omgekeerd - met de hiel naar voren en de tenen naar achteren - aan het bovenbeen vast. Zo werkt de enkel voortaan als knie en past er goed een kunstbeen op.

Haar eigen keuze:

Voor Mare is het moeilijk. Ze wil niets horen over de operatie. Vlak na de gesprekken over de operatie bleken Mare en Bram corona te hebben. Geluk bij een ongeluk. “Samen gingen we in isolatie. We hebben het toen veel over de operatie gehad en samen filmpjes gekeken van mensen die ook een omkeerplastiek hebben. Dit liet haar zien dat ze bijna alles kan met een prothesebeen.” Als een aantal dagen later de juf op bezoek komt, vertelt Mare enthousiast: “Ik heb een keuze gemaakt! Ik ga voor een robotbeen!” Bram en Tinka kijken trots toe. “Het voelde hierdoor ook echt als haar keuze.”  

Weer terug op het podium:

Mare gaat dapper de operatie in en maakt nog wat grapjes met de artsen. “Na de operatie keek Mare gelijk naar haar been. Ze vond het prima. Dat was echt een opluchting voor ons.” Het herstel en de resterende chemotherapie verlopen, ondanks een aantal tegenslagen goed.  Een jaar na de operatie staat Mare samen met haar vrienden op het podium te schitteren in een musical. “Dat was echt een mijlpaal. Het was zo mooi om te zien dat ze daar weer stond en echt mee kon doen”, vertelt Tinka trots.  

Inmiddels heeft Mare haar bloemenkraal binnen. “De behandeling is klaar, maar de zorgen zijn niet weg. We waren zo bang dat het terug zou komen.” Gelukkig lukt het Tinka en Bram steeds beter om dat los te laten. “Mare heeft een klein beetje gehoorschade en een jaar medicatie geslikt voor haar hart. We weten ook dat er een kans bestaat dat ze late gevolgen gaat krijgen van de behandeling. Maar hier proberen we niet te veel bij stil te staan.” 

Mare doet het supergoed. “Als het blijft gaan zoals het nu gaat, zijn we hartstikke blij.” Ze staat ontzettend positief in het leven, gaat volledig naar school en zet zich dit jaar extra in voor KiKa. 

Bron: www.kika.nl/persoonlijke-verhalen