Informatie MyHead.

Er kunnen veel  redenen zijn waardoor men zijn of haar haar kan verliezen.

Op deze pagina hebben we over  een paar oorzaken geschreven.    

O.a over Chemotherapie, Lupus erythematosus, alopecia en Trichotillomanie.

Chemotherapie:

Eén van de meest zichtbare bijwerkingen van chemotherapie is haarverlies en kan soms de meest vervelende bijwerking zijn. 

Chemotherapie vernietigt zowel de kanker cellen als de andere normale cellen in het lichaam. De normale cellen in uw lichaam, die het meeste risico lopen om vernietigd te worden door chemotherapie, zijn degenen die het snelst groeien.   

Omdat de cellen die verantwoordelijk zijn voor de haargroei zich het snelst delen, worden zij soms vernietigd door chemotherapie. Dunner wordend haar of, in sommige gevallen, complete haaruitval is het resultaat. 

Niet alle soorten chemotherapie leiden tot haarverlies. Vraag ernaar bij de arts of verpleegkundige.     

Meestal start de haaruitval na de eerste chemobehandeling rond de derde week. Na de kuur duurt het vaak enkele weken voordat het haar weer terugkomt, soms in iets andere vorm, kleur of structuur.      

Wacht niet tot je haar begint uit te vallen om op zoek te gaan naar geschikte hoofdbedekking. Kijk voor de start van je chemo behandeling al uit naar een haarwerk of mutsjes.      

Het is erg fijn om een basis mutsje in huis te hebben voordat uw haar begint uit te vallen. Wanneer het haar begint uit te vallen kunt u het mutsje dragen zodat niet alle haren op u kleding valt of in uw bed. U kunt het mutsje dus dan ook dragen tijdens het slapen.

Lupus erythematosus:

Lupus valt onder de reumatische aandoeningen en wordt vaak afgekort als LE of SLE. Het is een auto-immuunziekte, dat wil zeggen een ziekte waarbij het afweersysteem ontregeld is. Ons afweersysteem beschermt ons tegen lichaamsvreemde indringers, zoals bacteriën en virussen. Door een immunologische afwijking kan het voor komen dat lichaamseigen niet meer van lichaamsvreemd wordt onderscheiden, waardoor het afweersysteem gaat aanvallen in plaats van beschermen. Lupus komt vooral voor bij vrouwen en begint meestal tussen 10- en 30-jarige leeftijd.  

Lupus kent diverse verschijningsvormen:

systemische lupus erythematosus (SLE)

allerlei organen zijn aangedaan lupus erythematosus (LE)

alleen de huid is aangedaan drug-induced lupus erythematosus (DILE)

door medicatie veroorzaakte lupus de klachten verdwijnen zodra met de medicatie wordt gestopt.

Deze auto-immuunziekten kunnen ook haarverlies tot gevolg hebben, door de ziekte zelf of door medicijngebruik.     

U kunt verdere informatie vinden door op de website te kijken van de vereniging van Lupus, www.lupusnederland.nl     

Alopecia:

Er zijn vele vormen van Alopecia. Hieronder proberen we een paar uit te leggen; 

Alopecia androgenetica, is de naam van de haaruitval die doorgaans wordt aangeduid met 'mannelijke kaalheid'. Deze kaalheid wordt veroorzaakt door de gevoeligheid van de haarzakjes voor het (mannelijke) hormoon dihydroxy-testosteron. Bij mannen is 'androgenetica' te herkennen doordat de hoeveelheid haar op de kruin of bij de inhammen, minder wordt. De term 'mannelijke kaalheid' is enigszins verwarrend, want ook vrouwen kunnen last hebben van deze vorm van kaalheid. Bij vrouwen wordt daarom gesproken van 'haarverlies volgens het vrouwelijk patroon'. Alopecia androgenetica heeft qua oorzaak niets te maken met alopecia areata. Anders dan bij alopecia areata, is de mannelijke kaalheid een onomkeerbaar proces. Haar dat weg is blijft weg. Bij mannen begint deze kaalheid bij de slapen en op de kruin en gaat meestal door tot er alleen een rand haar op het achterhoofd overblijft. Bij vrouwen komt alopecia androgenetica meestal tot uiting door een dunnere haarinplant, vaak dominant op de middellijn van het hoofd. Alopecia androgenetica is strikt genomen geen ziekte of aandoening. Het is een normaal verouderingsverschijnsel. Dat neemt niet weg dat het voor een aantal mensen heel vervelend kan zijn, zeker voor vrouwen bij wie de kaalheid goed zichtbaar is. Ook voor mannen bij wie de kaalheid al op jonge leeftijd inzet, kan dit heel belastend zijn.    

Alopecia cicatricialis,

Alopecia cicatricialis is een vorm van kaalheid die optreedt door littekenvorming op de (hoofd)huid. Omdat op het littekenweefsel geen haargroei plaatsvindt, ontstaan er kale plekken, afhankelijk van de omvang van de littekens. Er is een scala van redenen waarom littekenvorming kan optreden. Verbranding, verwonding, infectie, schimmelvorming en aangeboren afwijkingen kunnen hiervan de oorzaak zijn.    

Pseudopélade van Brocq,

Dit is een bijzondere vorm van alopecia cicatricialis en is mogelijk het gevolg van een ontstekingsproces van de hoofdhuid waarvan de oorzaak meestal niet bekend is. Men vermoedt dat een auto-immuunreactie hieraan ten grondslag ligt.    

Alopecia diffusa,  

Een voor veel mensen bekend verschijnsel is een onverwachte overmatige haaruitval. Er is dan mogelijk sprake van tijdelijk haarverlies. De haaruitval vindt dan plaats over de hele hoofdhuid en niet, zoals bij alopecia areata, pleksgewijs. Men spreekt dan van 'alopecia diffusa'.De oorzaak van alopecia diffusa kan het gevolg zijn van een ernstige ziekte met hoge koorts, of het contact met hoge doses van middelen zoals thallium (rattengif), vitamine A en retinoïden (van vitamine A afgeleide middelen die worden gebruikt bij de behandeling van leukemie). Ook kunnen nogal wat geneesmiddelen tegen kanker kaalheid veroorzaken. Kaalheid kan ook het gevolg zijn van onvoldoende werking van de schildklier of hypofyse, of zelfs van zwangerschap. De haaruitval kan drie of vier maanden na de ziekte of andere aandoening, doorgaan. De haaruitval is meestal tijdelijk en het haar groeit weer aan. Maar het kan ook een stofwisselingsstoornis zijn. Schildklierstoornissen, ijzergebrek (streng vermageringsdieet), intoxicatie met lood, narcose of contact met bepaalde planten zoals de paternosternoot, de mimosin en het kruidje-roer-me-niet kunnen haaruitval veroorzaken.    

Alopecia traumatica,

Bij alopecia traumatica is de haaruitval het ongewilde gevolg van bijvoorbeeld permanenten of ontkroezen, een ongeluk of verbranding. De haren beschadigen hierdoor en breken af. Vaak herstellen de haren zich als de beschadigde haren weer vernieuwd zijn. Dit kan heel lang duren, het haar groeit gemiddeld 1 cm per maand.  Als bij de verbranding niet alleen de haren, maar ook de huid verbrandt, kan er littekenweefsel ontstaan.Wanneer de haarfollikels zijn aangetast of er is littekenvorming van de huid, kan op die plaatsen de haargroei blijvend verstoord zijn.    

Trichotillomanie:

TTM is een impuls- controle- stoornis, een soort van drang die zich uit door herhaaldelijk haren ergens uit het lichaam te trekken. Dat kan op den duur leiden tot veel haarverlies. Bij TTM trekt men percentsgewijs het meeste op het hoofd, daarna volgen wimpers en wenkbrauwen, arm en beenharen, schaamhaar, snor en baardharen en overige plaatsen. Combinaties zijn ook mogelijk. TTM komt zowel bij vrouwen als bij mannen voor. Maar 70 % tot 90 % van de haartrekkers is vrouw. Het is niet aan leeftijd gebonden, maar de leeftijd waarop TTM zich het meeste openbaart is in de pubertijd, rond de 12 jaar ongeveer. Maar er zijn ook gevallen bekend van kinderen van 2 jaar en jonger, men spreekt dan van baby-trich, en mensen van rond de 60 jaar is ook geen uitzondering. 

Een mooie site met veel informatie kun je vinden op, www.trichotillomanie.com

Bron: www.myhead.eu