Auteur: Willem van Altena - ntvo.nl

De Nederlandse gezondheidszorg wordt geconfronteerd met een ongekende toestroom van huidkankerpatiënten. Volgens de meest recente data uit de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) komen er jaarlijks bijna 75.000 nieuwe diagnoses bij, met een gemiddelde van ruim 1.000 patiënten per ziekenhuis per jaar. In de afgelopen tien jaar zijn vrijwel alle Nederlandse ziekenhuizen intensief betrokken geweest bij de behandeling van huidkanker; bij elkaar opgeteld gaat het om bijna een half miljoen mensen.

Dure geneesmiddelen:

De stijging van het aantal patiënten zet de organisatie van de zorg sterk onder druk, zowel qua financiën als capaciteit. Dermatologen signaleren dat de inzet van dure geneesmiddelen zoals immunotherapie en doelgerichte therapieën de afgelopen jaren is toegenomen, wat leidt tot aanzienlijke gezondheidswinst maar ook tot hogere kosten. Het gebruik van deze behandelingen stijgt vooral bij patiënten met vergevorderd melanoom, terwijl het bij eerdere stadia de laatste jaren stabiel blijft of zelfs iets afneemt.

Huidkanker in cijfers:

De overgrote meerderheid van de nieuwe huidkankerdiagnoses betreft het basaalcelcarcinoom (BCC), goed voor meer dan 51.000 gevallen per jaar. Plaveiselcelcarcinoom (PCC) volgt met bijna 15.000 nieuwe patiënten. Hoewel deze vormen van huidkanker zelden uitzaaien, zijn terugkerende tumoren en langdurige controles gebruikelijk, wat de zorgbelasting vergroot. Het aantal nieuwe diagnoses van melanoom, een agressieve variant, blijft licht stijgen tot ruim 8.000 per jaar, met name bij ouderen. De overleving na tien jaar is sinds 2004 gestegen van 82% naar 89%.

Preventie en efficiëntie:

Dermatologen wijzen op het belang van preventie en efficiëntere zorg. Preventiecampagnes als ‘Voorkom Huidkanker’ richten zich op risicogroepen: ouders, kinderen, buitensporters, buitenwerkers en zonnebankgebruikers. Lokale overheden en GGD’en gebruiken data uit de Nederlandse Kankeratlas om gericht in te grijpen, vooral in regio’s waar huidkanker vaker voorkomt, zoals Noord- en Zuid-Holland en Zeeland.

Thuismonitoring:

In de kliniek wordt steeds meer gebruikgemaakt van predictiemodellen en slimme technologieën, waaronder AI, om risicopatiënten te identificeren en patiënten thuis te ondersteunen bij het monitoren van hun huid. Dit kan helpen om minder spoedige en kostbare behandelingen nodig te maken en de zorg efficiënter te organiseren.

Innovatie:

De meeste consulten betreffen nog steeds laagrisico huidkanker, zoals BCC. Hier ligt nog veel potentie voor verbetering in diagnostiek, behandeling en het verminderen van controles. Tegelijkertijd blijft het essentieel om te investeren in innovatie, zodat patiënten met een hoger risico op uitzaaiingen eerder herkend en behandeld kunnen worden.

Bron: www.ntvo.nl