Onderzoekers ontdekken waardoor kankerpatiënten levenslust en motivatie kunnen verliezen (en hoe dat te behandelen valt).
Auteur: Julia Osendarp - metronieuws.nl/lifestyle/health-mind
Kanker is een flink ingrijpende ziekte. Zeker als de diagnose zo levensbedreigend is dat iemand aan de ziekte komt te overlijden. Wellicht heb je een kankerpatiënt van dichtbij meegemaakt bij wie je ook de levenslust zag wegebben. Dat klopt, want uit nieuw onderzoek blijkt dat kanker ook effect heeft op de hersenen, waardoor patiënten motivatie en moed verliezen tijdens hun ziekbed.
1 op de 2 Nederlanders krijgt kanker, blijkt uit de laatste cijfers. Zo krijgt bijvoorbeeld 1 op de 7 vrouwen borstkanker. Eerder sprak Metro met radioloog Sofie De Vuysere, die zelf ook borstkanker kreeg.
Cachexie bij kankerpatiënten put ook hersenen uit
En helaas wordt niet iedereen beter. Sommige mensen zullen aan de ziekte overlijden. Te zien is dat kankerpatiënten zich in hun laatste fase grotendeels afsluiten van de buitenwereld, iets dat wetenschappers apathie noemen, schrijft Scientias. Bij apathie is er een gebrek aan emotie, enthousiasme en motivatie.
De wetenschappers deden onderzoek naar cachexie bij kankerpatiënten. Een aandoening waarbij de ziekte spierafbraak en gewichtsverlies veroorzaakt. Maar kennelijk heeft cachexie ook effect op de hersenen en put het deze uit. „Veel patiënten zeggen dingen als: ‘Ik snap mezelf niet. Mijn familie heeft mijn lievelingseten gekookt, maar ik heb geen trek’. Of: ‘Mijn kleinkinderen komen langs, normaal zou ik blij zijn, maar het doet me niets'”, stelt hoofdonderzoeker Tobias Janowitz.
Cachexie maakt het daarnaast ook moeilijker om de behandeling vol te houden. Tijdens het onderzoek zagen de wetenschappers dat de dopamine-aanmaak in de hersenen minder werd. Een stof die van belang is bij zin en motivatie in het leven.
Ontstekingen door kanker halen levenslust en motivatie weg:
Kanker zorgt er kennelijk voor dat de stof IL-6 meer aanwezig is in het lichaam. Dat is een stof die wordt veroorzaakt door ontstekingen. Dat IL-6-niveau wordt ook weer gelinkt aan cachexie. Kortom: de ontstekingen in het lichaam van kankerpatiënten hebben ook invloed op de hersenen en dus de gemoedstoestand bij kankerpatiënten.
De wetenschappers brachten bij muizen met kanker de hoeveelheid IL-6 naar beneden in de hersengebieden en zagen dat hun gedrag veranderde. Ze werden actiever en begonnen weer op zoek te gaan naar voedsel, zelfs als ze er flink wat moeite voor moesten doen. Dat gebeurde ook als de onderzoekers het dopamine-niveau bij de muizen verhoogden.
Onderzoek hoopgevend voor behandeling kanker:
Onderzoeker Adam Kepecs legt uit dat de apathie dus niet een mentale reactie is op de kanker, maar daadwerkelijk veroorzaakt wordt door de kanker in het lichaam. „Wat bijzonder is: zelfs bij dieren met een vergevorderde ziekte keerde de motivatie terug. Dat geeft hoop dat we ook de levenskwaliteit van mensen met kanker kunnen verbeteren door ons op datzelfde hersencircuit te richten, ook als genezing niet meer mogelijk is. Het is niet alleen maar een gevolg van lichamelijke achteruitgang. Het is een directe reactie op ontsteking in de hersenen”, aldus Kepecs.
De bevindingen kunnen bijdragen aan palliatieve zorg voor kankerpatiënten. Bestaande medicijnen tegen ontstekingen kunnen namelijk ook bijdragen aan het leven van kankerpatiënten. „Ons doel is dat patiënten zich beter voelen én beter reageren op de behandeling van hun kanker”, legt Janowitz uit. „Mensen die zich beter voelen, kunnen behandelingen beter verdragen en er ook meer van profiteren.”
Bron: www.metronieuws.nl