‘Als ze dat woord zeggen, dat doet pijn’: Steven heeft het en wil dat ze stoppen met schelden met de ziekte kanker.
Als kleuter zat hij al vol voetbaldromen en in zijn nog prille leven speelde Steven ook al meerdere finales. Want zo mag je de uitslagen van de hersenscans, die hij telkens ondergaat, wel omschrijven. Op vierjarige leeftijd werd kanker gediagnosticeerd. Steven heeft een tumor in zijn hoofd en die is deels niet operabel, omdat het gezwel millimeters verwijderd is van de hersenstam. Lange tijd groeide de tumor te snel, wat het ergste deed vrezen… Inmiddels zit Steven, net negen lentes jong, nog steeds vol dromen. ,,Ik wil voetballer worden, bij Volendam. Of bij Real Madrid.” Maar dat er op het veld en op de buurt wordt gescholden met de (voor hem) levensbedreigende ziekte, het k-woord, dat raakt hem.
Stevens moeder vertelt over het laatste controlebezoek aan het Prinses Máxima Centrum. ,,Net als voorgaande keren moest Steven een vragenlijst invullen. Ook de vraag of hij ergens mee zit. En dit keer had hij die met ‘ja’ beantwoord. Waarbij hij aangaf dat hij ‘verschrikkelijk verdrietig wordt omdat veel mensen met het woord kanker vloeken’. Of de dokter misschien tips had, wat hij kon doen.” De arts gaf aan dat hij het heel goed vond dat Steven het aankaartte, maar niet goed wist wat hij op die vraag kon zeggen. Ze hebben er samen een gesprekje over gehad. Ik probeerde Steven eerder uit te leggen dat het vaak een stopwoordje is, dat wij als volwassenen dan vaak een woord van drie letters gebruiken als we bijvoorbeeld onze teen stoten. Maar zelf ziet hij het zo dat het tegen hem gebruikt wordt om te pesten.”