De bevindingen zouden kunnen leiden tot de ontwikkeling van een nieuw medicijn tegen kanker en een meer gepersonaliseerde behandeling van longkanker.

 

Een nieuwe studie van de Tulane Universiteit heeft een voorheen onbekende moleculaire route blootgelegd die van groot belang zou kunnen zijn om longkanker een halt toe te roepen.

 

Longkanker is een van de meest voorkomende vormen van kanker en de belangrijkste oorzaak van kankergerelateerde sterfgevallen in de wereld. Het onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences, zou kunnen leiden tot de ontwikkeling van een nieuw kankermedicijn en meer gepersonaliseerde longkanker behandeling, zei senior studieauteur Dr. Hua Lu, de Reynolds en Ryan Families Chair in Translational Cancer aan de Tulane University School of Medicine.

 

 

RBM10 en kankeronderdrukking:

Uit de studie bleek dat een bekend tumorsuppressoreiwit, RBM10 genaamd, de groei van longkanker kan remmen door de functie van c-Myc te onderdrukken, een eiwit dat de groei en proliferatie van kankercellen stimuleert wanneer het tot overexpressie wordt gebracht. Onderzoekers ontdekten dat RBM10 samenwerkt met twee ribosomale eiwitten (RPL5 en RPL11) om c-Myc te destabiliseren en de verspreiding van longkanker te belemmeren.

 

Deze bevindingen zijn de eerste die een kankerremmende relatie tussen de eiwitten identificeren.

 

“We ontdekten dat RBM10 zich rechtstreeks kan richten op c-Myc voor afbraak en de kankerverwekkende effecten ervan kan verminderen door zich te binden aan RPL5 en RPL11,” zei Lu. “We weten veel over kanker, maar de betrokken moleculen zijn nog steeds een zwarte doos. Stukje bij beetje krijgen we een beter inzicht.”

 

Om te begrijpen hoe het proces zou kunnen werken om de progressie van longkanker een halt toe te roepen, moeten we ons twee fabrieken in een cel voorstellen, die elk onderdelen vervaardigen voor assemblage in nieuwe eiwitmachines; c-Myc speelt een vaste rol in dit eiwitproductieproces – en de celgroei in het algemeen – en mensen zouden niet zonder kunnen.

 

Af en toe wordt deze productie verstoord en beginnen de fabrieken verkeerde onderdelen te produceren. Wanneer zich kanker begint te vormen, wordt c-Myc gebruikt om de productie voort te zetten, waardoor deze ‘reserveonderdelen’ zich kunnen ophopen en tumoren kunnen vormen. RBM10 kan, met behulp van RPL5 en RPL11, c-Myc destabiliseren en de tumorgroei stopzetten.

 

 

RBM10-mutant bij kankerprogressie:

Belangrijk is dat uit het onderzoek ook bleek dat een mutante vorm van RBM10 die vaak wordt aangetroffen bij longkanker het vermogen verliest om c-Myc te onderdrukken, zich niet aan de RPL5- en RPL11-ribosomale eiwitten kan binden en uiteindelijk de tumorgroei bevordert in plaats van deze te onderdrukken.

 

“RBM10 is een belangrijk eiwit dat kankercellen kan onderdrukken, maar wanneer een kanker zich wil ontwikkelen, zal het RBM10 muteren en die functie blokkeren,” zei Lu.

 

 

Toekomstige aanwijzingen en hoop op behandeling:

Lu hoopt verder te onderzoeken hoe de RBM10-mutant functioneert in de hoop een antikankermedicijn te ontwikkelen dat zich hierop kan richten.

 

“Hopelijk kunnen we een molecuul ontwerpen dat zich specifiek op de mutant richt, omdat dat een speciale structuur is die niet in normaal weefsel voorkomt,” zei Lu. “Als we deze mutant kunnen omzetten, kunnen we hem hopelijk de kankerverwekkende activiteit van c-Myc laten onderdrukken.”

 

 

Referentie: “RNA-bindend motiefeiwit 10 inactiveert c-Myc door samen te werken met ribosomale eiwitten uL18 en uL5” door Hyemin Lee, Ji Hoon Jung, Hyun Min Ko, Heewon Park, Allyson M. Segall, Roger L. Sheffmaker, Jieqiong Wang, Wesley D. Frey, Nathan Pham, Yongbo Wang, Yiwei Zhang, James G. Jackson, Shelya X. Zeng en Hua Lu, 30 november 2023, Proceedings van de National Academy of Sciences.

DOI: 10.1073/pnas.2308292120