Hoe is het met Mathijs, die een hersentumor bleek te hebben en geen burn-out?

27-12-2023 17:43

 

 

Auteur: Anneke Kortleve - rijnmond.nl/nieuws

 

 

Mathijs' litteken is al flink vervaagd

Mathijs' litteken is al flink vervaagd.

Foto: Rijnmond

 
 
 
 
 
 
Na drie jaar te zijn teruggestuurd met burn-outklachten en paniekaanvallen, eist Mathijs (26) een MRI. Uit de scan, waar niemand wat van verwachtte, blijkt dat hij een tumor heeft ter grootte van een tennisbal. Zijn verhaal werd in juli landelijk nieuws. Rijnmond blikt samen met hem terug op de achtbaan van het afgelopen jaar.
 

“De dag voor mijn operatie door de hersenchirurg liep ik bevend door het ziekenhuis met mijn moeder. Morgen kon ik er niet meer zijn. Wat als ik er dan niet meer ben? Heb ik ergens spijt van? 'Ja', dacht ik. 'Had ik maar een nummer geproduceerd.'”
 
 
Mathijs van Wijngaarden is dj en produceerde al jaren muziek, in zijn studio op zolder, maar hij had nog nooit eerder bij een label aangeklopt. “Dus ik ben meteen gaan produceren, met het verband nog om mijn hoofd. En nu is dit nummer uitgebracht en zijn er nog drie andere nummers bijgetekend. Dat geeft zoveel energie.”
 

De tumor is inmiddels grotendeels verwijderd, maar een klein stukje konden ze niet weghalen. In dat gedeelte snijden van zijn hersenen zou een te grote kans geven op verlamming.
 
 
 

De Tekst gaat verder onder de Foto: 

 
 
Matthijs heeft inmiddels vier nummers geproduceerd
Matthijs heeft inmiddels vier nummers geproduceerd.

Foto:Rijnmond.

 
 
 
 
 
 
“Als ik mijn leven nu moet beschrijven? Er gebeuren goede dingen, maar ik ben ook ziek. Zo kreeg ik de ene avond te horen dat mijn derde nummer was getekend en de volgende lag ik onder de MRI-scan, om te zien of de tumor is gegroeid. Gelukkig was dat niet zo, maar het is wel dubbel.”
 

2023 krijgt van hem het predicaat ‘hel’. “Ik voelde me zo machteloos met mijn zogenaamde paniekaanvallen. Zat ik in een burn-outkliniek te tai chi’en tijdens de huldiging van Feyenoord. Ik dacht: alles voor de gezondheid.”
 
 
 
 

Lees ook: 

 
Links: Bruiloft van Mathijs en Jaimy, rechts: een scan van het hoofd van Mathijs
 
 
 
 
 
 
 
 
Toen hij er na de MRI-scan achter kwam dat hij geen paniekaanvallen had, maar epileptische aanvallen die werden veroorzaakt door een tumor van maar liefst zes centimeter groot, schrok hij enorm. “Iedereen denkt bij epilepsie dat je op de grond valt en gaat trillen. Dat dacht ik ook. Maar mijne waren heel anders.”
 


Horrorfilm:

Zijn arts beschreef zijn epilepsie alsof hij ‘in een horrorfilm terechtkwam’. Toen Mathijs dat hoorde, viel het op zijn plek. "Dan keek ik naar mijn moeder en dan praatte ze over koetjes en kalfjes, en opeens voelde het alsof ze vertelde: ik heb iemand omgelegd. Of ik zat een lachfilm te kijken, en dan werd het opeens een hele enge film. Nu weet ik dat het kwam omdat de tumor in mijn emotiegebied zat. Dat gevoel is natuurlijk goed te verwarren met paniek.”
 

Hij heeft nu medicatie, waardoor hij geen aanvallen meer heeft. Hij ging terug naar de burn-outkliniek om zijn verhaal te doen. “Ik rook en proefde een chemische geur. Dat duidt op epilepsie en dat hadden ze moeten weten daar. Het liefst had ik een stoel door de zaal gegooid, maar daar schiet je echt niets mee op. Ik heb gezegd, het is niet anders dat het is gebeurd, maar zorg dat het nooit meer gebeurt.”
 


Slecht concentreren:

De dokters vermoeden dat zijn tumor er waarschijnlijk al sinds zijn vijfde zat. “Toen kreeg ik problemen met concentratie en mijn gedrag. Ik kwam toen in een behandelhuis met kinderen met problemen terecht. Wel wat heftigere problematiek dan ik. Ik vond het niet erg, ik kon het wel met alle mensen goed vinden.”
 

Maar het behandelhuis hielp hem niet van zijn klachten af. Heel zijn schoolperiode had hij problemen met concentreren. “En ja, nu zeggen ze, dat had ook aan een tumor kunnen liggen. Misschien, maar je kunt niets met zekerheid zeggen. En dat is ook wel frustrerend. Ik denk dat het echt belangrijker is dat je gewoon sneller een scan krijgt in dit soort gevallen. We hebben deze apparaten toch niet voor niets?”
 
 
 

De Tekst gaat verder onder de Foto: 

 
 
Mathijs spreekt vaak op lezingen
Mathijs spreekt vaak op lezingen.

Foto:  Privé

 
 
 
 
 
 
 
Want, zo bleek na publicatie van zijn verhaal, hij is lang niet de eerste geweest bij wie dit gebeurde. “Ik schrok van de hoeveelheid berichtjes van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, mensen die ook ander gedrag gingen vertonen en bij wie pas veel later een tumor werd ontdekt. Ik dacht dat ik de enige was die verkeerd gediagnosticeerd is. Waarom zijn instanties er niet beter mee bekend?”
 

Hij kreeg ook veel reacties van mensen die hem opbeurden. “Mensen die vijf jaar kregen, en nu inmiddels al dertig jaar hebben. Daar probeer ik aan te denken. Het is niet zoals in films, je hebt een tumor en het is meteen dramatisch. Ik dacht ook toen de dokter het mij vertelde, nu kan ik nooit meer draaien. Het tegenovergestelde is juist gebeurd. Ik draai meer dan ik de drie jaar ervoor deed.”
 


Nu genieten:

En het kan ook morgen afgelopen zijn, zonder dat je ziek bent. Dat werd Mathijs pijnlijk duidelijk gemaakt. “Een jongen van de middelbare school stuurde mij een berichtje voor de operatie, om me sterkte te wensen. Twee dagen later was hij verongelukt met zijn auto. Hij dacht waarschijnlijk over mij, we zijn dezelfde leeftijd, je zal het maar hebben. Dus nu is het leven, nu ervan genieten. Niet teveel stressen, dat is ook niet goed voor de tumor.”
 

Hij spreekt veel op bijeenkomsten, om te vertellen wat er kan gebeuren bij een verkeerde diagnose. “Je doet wat je kunt om je steentje bij te dragen. Ook haal ik geld op voor onderzoeksstichtingen, doordat je op mij kunt bieden als dj.”
 

Tijdens de lezingen spreekt Mathijs professoren en zij vertellen hem dat er heel veel ontwikkelingen gaande zijn op het gebied van hersentumoren. “Dat geeft wel echt hoop. Er wordt veel onderzoek naar gedaan. Ook heb ik echt veel vertrouwen in mijn arts. Hij zei: 'Nu zijn je kaarten zo geschud, maar je weet nooit hoe het in de toekomst gaat zijn.'”
 
 
 

Nieuwe methoden:

Wanneer een nieuwe methode nog in onderzoeksfase is, wordt de behandeling niet vergoed door de zorgverzekeraar. Daarom is een goede vriend een crowdfunding gestart voor Mathijs, om toch te kiezen voor deze behandelingen. Inmiddels staat de teller op bijna 16 duizend euro.
 

“Zo is er bijvoorbeeld CBD-olie, wat bijzonder positieve effecten lijkt te hebben op mensen met een tumor. Maar het duurt nog wel even voor het in pilvorm verkrijgbaar is en in het pakket wordt opgenomen. Ik ben van plan om dat dus nu al te starten. Ook weet ik dat er wordt getest met opereren met artificial intelligence en hoop ik dat als ik toch weer onder het mes moet, ik met de crowdfunding vrij ben daarvoor te kiezen. Misschien wel in het buitenland.”
 
 
 
 

De Tekst gaat verder onder de Foto: 

 
 
 
Jaimy en Mathijs
Jaimy en Mathijs.

Foto:  Privé

 
 
 
 
 
 
Vlak voor zijn operatie is hij getrouwd met zijn jeugdliefde Jaimy. “Zij was mijn vriendinnetje in groep 3. Maar dat verwaterde natuurlijk. Na de middelbare school zag ik haar op Tinder. En nu zijn we negen jaar samen.”
 

Het was een spoedhuwelijk. “We trouwden, zodat zij nog in het huis kon blijven als ik de operatie niet zou halen. Verder is er niet zoveel veranderd. Misschien willen we het later nog een keer overdoen, voor het symbool.”
 

Hij vertelt eerlijk dat ook Jaimy soms nog moet wennen. “Ik ben in één klap een stuk ouder, een stuk serieuzer. Vroeger was ik vooral een lolbroek. Dat is wel nieuw.”
 


Dankbaar:


Wat is er nu het meest veranderd? “Dat het niet meer vanzelfsprekend is. Dat maakt dat ik veel dankbaarder ben. Dankbaar voor het draaien, voor Feyenoord, Jaimy, met vrienden en familie zijn. Ik ben het meer gaan waarderen. Ik ging afgelopen week naar Valencia en dan ben ik er heel erg bewust van dat ik daar ben, kan zijn. Het had zomaar kunnen zijn dat ik het allemaal niet had meegemaakt.”
 

“En ook wat beter voor mijzelf zorgen. Ik vond vroeger slapen zonde van de tijd, ging liever naar een party. Nu weet ik hoe belangrijk slapen is.”
 

Mathijs is gaan wandelen om weer fit te worden. Hij wandelt inmiddels met gemak twee uur per dag. “Het geeft echt mentale rust, als een soort meditatie. Vroeger in de oertijd liep je ook gewoon, had je ook geen auto. Het voelt heel natuurlijk.” Mathijs lacht. “Dat dit uit mijn mond zou komen, dat had ik vroeger nooit gedacht.”
 
 
 
 

Voor het Bericht van Instagram klik hier