Auteur: ROOS BÄHR - zeilen.nl/actueel

Sinds 1987 is het vaste prik op de kalender: in de eerste week van juli vertrekken meerdere platbodems vanuit Muiden voor de Zuiderzeevaart. Aan boord zijn 28 jongeren met kanker in de leeftijd van 14 tot ongeveer 20 jaar die onder begeleiding van ervaren zeilers, artsen en verpleegkundigen kunnen genieten van een zorgeloze vakantie. Wij spraken voorzitter en schipper Bas Boterman.

Wat is Zuiderzeevaart?

“Alle kinderen die meegaan met de Zuiderzeevaart, die een onderdeel is van Stichting Kinderoncologische Vakantiekampen, hebben kanker,” vertelt Bas. “Behandeltrajecten duren vaak lang, soms wel enkele jaren. In die tussentijd staat hun leven eigenlijk stil. Vaak kunnen ze niet meer naar school en vrienden gaan door terwijl hun wereld zich voornamelijk rondom het ziekenhuis afspeelt. Er even makkelijk tussenuit gaan, gaat niet meer. Die kans willen wij hen met de Zuiderzeevaart dus juist wél bieden. Bij de Zuiderzeevaart hebben we drie groepen kinderen aan boord: ze staan nog onder behandeling, zijn klaar met hun traject of uitbehandeld. Ons doel is om de kinderen weer kind te laten zijn en dat ze genieten van vakantie zoals leeftijdsgenoten dat ook doen. De nadruk ligt op een leuke en fijne tijd hebben.”

De Tekst gaat verder onder de Foto: 

Kun je nog wat meer vertellen over Stichting Kinderoncologische Vakantiekampen?

“Stichting Kinderoncologische Vakantiekampen (SKOV) organiseert sinds 1985 vakantiekampen. Naast Zuiderzeevaart is er bijvoorbeeld Zomerzotheid waar kinderen gaan zeilen in Friesland. De stichting realiseert ook survivalkampen in de Ardennen of skivakanties. Elk kamp heeft een beetje een eigen leeftijdscategorie.”

Hoe ziet de vakantie eruit?

“Momenteel bezoeken we met acht platbodems de voormalige Zuiderzeehavens. We startten vanuit Muiden en zijn vervolgens naar Marken, Monnickendam, Hoorn en Enkhuizen geweest. Bij de laatste mochten we in de haven bij het Zuiderzeemuseum liggen. Normaal gesproken mag dat niet, want we voldoen niet aan de (historische) eisen. Soms kunnen we dus ook deuren openen, die anders gesloten blijven.”

Hoe vinden de kinderen hun vakantie?

“Wat zo fijn is, is dat de kinderen onderling niks hoeven uit te leggen. Ze snappen elkaar, omdat ze allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Ik merk dat de groep van nu steeds meer loskomt. Ze gaan ook bij elkaar op de boot buurten om te kijken waar ‘t het gezelligst is. Soms zit een kind in een rolstoel, of mist een arm of been. Toch gaat het eigenlijk altijd goed. Het is heel mooi om te zien dat ze het vaak aan het begin spannend vinden, maar in de loop van de week springen ze de boot op en af en zie je het vertrouwen in hun lichaam terugkomen. Voor ouders is het natuurlijk ook ontzettend zwaar als je kind ziek is. Tijdens de week van de Zuiderzeevaart kunnen zij ook wat uitrusten met de gedachte dat hun kind in goede handen is. Dat is heel waardevol.”

De Tekst gaat verder onder de Foto: 

Is het anders zeilen dan anders?

“Op elke schip is een medisch onderlegd iemand aan boord. Bijvoorbeeld een arts of verpleegkundige. Zij houden de kinderen in de gaten en kijken of alles goed gaat met de medicatie. Met die zekerheid kunnen we dit ook op deze manier doen. Voor mij is het verder niet anders om met deze groep kinderen te zeilen. Het is hetzelfde als met andere onervaren opstappers in de rondte te varen. En de afgelopen week hebben we te maken gekregen met flinke wind, dus onder vol tuig was sowieso al geen optie.”

Hoe komen de kinderen aan de weet van jullie vaartocht?

“De kinderen komen veelal via het Prinses Máxima Centrum in Utrecht bij ons terecht. Een aantal mensen dat nu op de platbodems aanwezig is, werkt daar ook. Vanuit het ziekenhuis worden zij gewezen op de SKOV-kampen. Artsen zeggen vaak dat het een kind juist goed zou doen om deel te nemen aan een kamp, mits zij het lichamelijk aan kunnen natuurlijk.’

Hoe wordt dit kamp mogelijk gemaakt?

“Voor dit kamp zijn we afhankelijk van booteigenaren. Momenteel zijn er vier privé-schepen en vier huurschepen. Deze worden dan ook aan ons verhuurd voor een lager tarief. Alle vrijwilligers die nu meevaren, hebben een week vrij genomen. Dat vinden zij niet erg, omdat het heel waardevol is en ze echt impact maken. Daarnaast is de sfeer onderling ook erg goed. Eigenlijk is iedereen bereid om mee te werken. Er zijn 25 vrijwilligers, havens werken kosteloos mee en activiteiten worden gratis of tegen een gereduceerd tarief aangeboden. Daarnaast hebben we ook sponsoren die geld inleggen om dit kamp te kunnen realiseren. Dat enthousiasme van alle kanten is erg prettig om te zien. En als we dan die blije gezichtjes zien, dan weten we dat we het goed doen.”

Omslagfoto: Zuiderzeevaart.
 

Bron: www.zeilen.nl